Mantelzorg
Mantelzorg in Balans
Dagelijks lees of hoor je berichten over mantelzorg. Sinds de participatiewet, begin 2015, is mantelzorg in Nederland gaan ‘leven’.
Voor een ander zorgen is voor de meeste mensen een vanzelfsprekendheid waarbij aangegeven wordt dat het vroeger ook een vanzelfsprekendheid was. ‘Dat doe je toch gewoon’.
Vroeger en nu is niet meer met elkaar te vergelijken. Onze samenleving is veranderd.
Vroeger was het leven veel meer opgebouwd uit vaste patronen.
Maandag wasdag, woensdag gehaktdag etc.
Zo kende mijn moeder ‘koffiekransjes’. Vaste dagen waar zij haar zussen en schoonzussen ontmoette om, onder het genot van een advocaatje met slagroom, bij te praten. Wanneer iemand hulp nodig had, werd meteen geregeld hoe ze dat onderling gingen oplossen. Zorgen werden uitgesproken en daarna gingen ze weer ‘opgelucht’ en met tips of aangeboden steun verder.
Tegenwoordig is het leven ‘sneller’. Veel gaat digitaal en maandag wasdag is veranderd naar wassen op tijden wanneer de stroom minder duur is. Was buiten hangen is nog amper het straatbeeld. Bijna ieder huishouden heeft een wasdroger. Een praatje over de heg heeft plaatsgemaakt voor een ‘appje’ of ‘mailtje sturen.
Wanneer heb jij voor het laatst ‘hoe gaat het nu met jou’ gehoord? En als je die vraag gesteld krijgt, geef je dan eerlijk antwoord? Of zeg je ‘goed hoor’.
Geef eerlijk aan hoe het met je gaat. Laat mensen weten of het werkelijk goed met je gaat of dat je gehoord wilt worden.
Ik raad je aan om dit te doen. Voor jouw gezondheid en om als mantelzorger niet in een sleur terecht te komen waardoor mensen gaan denken ‘oh, alles loopt en hulp hebben ze niet nodig’.
Je mag laten merken en het uitspreken dat je het ook niet altijd trekt.